4857 sayılı İş Kanunu’nun Ek 2 nci maddesine göre, “İşçiye; evlenmesi veya evlat edinmesi ya da ana veya babasının, eşinin, kardeşinin, çocuğunun ölümü hâlinde üç gün, eşinin doğum yapması hâlinde ise beş gün ücretli izin verilir. İşçilerin en az yüzde yetmiş oranında engelli veya süreğen hastalığı olan çocuğunun tedavisinde, hastalık raporuna dayalı olarak ve çalışan
4857 sayılı İş Kanunu’nun 53 üncü maddesine göre, “İşyerinde işe başladığı günden itibaren, deneme süresi de içinde olmak üzere, en az bir yıl çalışmış olan işçilere yıllık ücretli izin verilir. Yıllık ücretli izin hakkından vazgeçilemez”. Aynı Kanunun 56 ncı maddesinin dördüncü fıkrasına göre de “İşveren tarafından yıl içinde verilmiş bulunan diğer ücretli ve ücretsiz izinler
Yıllık ücretli izin hakkı Anayasanın 50 nci maddesinde getirilmiş bir dinlenme hakkıdır ve bu haktan vazgeçilemez. Bu hakkın işçi tarafından kullanılması, işveren tarafından da kullandırılması gerekir. Bu bağlamda izinde çalışma yasaktır. 4857 sayılı Kanun m.58’de “Yıllık ücretli izin kullanmakta olan işçinin izin süresi içinde ücret karşılığı bir işte çalıştığı anlaşılırsa, bu izin süresi içinde
4857 sayılı İş Kanunu’nun 1 inci maddesi kapsamına giren işyerlerinde bir iş sözleşmesine dayanarak çalışan işçiye işe başladığı tarihten itibaren, deneme süresi de içinde olmak üzere, en az bir yıl çalışmış olması koşuluyla yıllık ücretli izin verilir. İşçinin izin süresi, iznini hak ettiği tarihteki hizmet süresine ve Kanunun 55 inci maddesine göre belirlenir. Yani
Dinlenme hakkı Anayasal bir haktır (AY m.50). Dinlenme hakkı kapsamında en önemli bir yer tutan yıllık ücretli izne ilişkin yasal düzenlemeler yapılırken, yıllık ücretli izin hakkının kişiye sıkı sıkıya bağlı, vazgeçilemeyen ve izin sırasında çalışma karşılığı olmaksızın ücret verilmesi esasına dayalı bir hak olarak kabul edilmiştir. Bu kapsamda yıllık ücretli izinlerin kesintisiz (devamlı) olarak
